Oude landbouwgronden
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Gronden die voorheen in gebruik waren voor landbouw, maar nu een andere bestemming kunnen krijgen, zoals woningbouw of infrastructuur, en die specifieke aandacht vereisen vanwege hun historische gebruik en bodemgesteldheid.
Omschrijving
Oude landbouwgronden zijn terreinen met een verleden in de landbouw, vaak te herkennen aan vroegere structuren en kenmerken zoals verkaveling of drainage. Door jarenlang agrarisch gebruik hebben deze gronden een specifieke bodemsamenstelling ontwikkeld, met een bovengrond die rijk kan zijn aan organisch materiaal. Bij de herontwikkeling van dergelijke gronden voor bijvoorbeeld woningbouw of bedrijfsterreinen is het cruciaal om rekening te houden met de bodemkwaliteit en de draagkracht. Een belangrijk aandachtspunt is de mogelijke aanwezigheid van historische verontreinigingen, zoals restanten van bestrijdingsmiddelen of zware metalen, wat bodemsanering noodzakelijk kan maken voor een bouwvergunning. Ook kan de bodemstructuur aangetast zijn door langdurige bewerking, wat invloed heeft op de geschiktheid voor bouwactiviteiten. Voordat gestart kan worden met bouwen, is het bouwrijp maken van de grond, inclusief bodemonderzoek en eventuele sanering, een vereiste. Bodemkwaliteitskaarten kunnen inzicht geven in mogelijke verontreinigingen.
Herontwikkeling en bodemkwaliteit
De herontwikkeling van oude landbouwgronden naar stedelijk gebied of andere functies vereist een zorgvuldige aanpak. Voordat er gebouwd mag worden, is een bodemonderzoek verplicht om de aanwezigheid en aard van eventuele verontreinigingen vast te stellen. Indien de bodemkwaliteit boven bepaalde normen ligt, is sanering noodzakelijk om risico's voor mens en milieu te beperken. Dit saneren kan bijvoorbeeld inhouden dat vervuilde grond wordt afgegraven en verwerkt. Het bouwrijp maken van oude landbouwgronden omvat naast bodemsanering ook het verwijderen van obstakels, egaliseren en aanleggen van benodigde infrastructuur.
Gebruikte bronnen: